26 Απρ 2010

ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ ΤΩΝ 07:30 ...


Είναι φυσιολογικό αυτό; Το έχει κανείς άλλος; Γκρινιάζω καθημερινά για το πρωινό ξύπνημα της δουλειάς αλλά όταν έρχεται το Σαββατοκύριακο εξακολουθώ να ξυπνάω με μαθηματική ακρίβεια 07:30 χωρίς ξυπνητήρι. Δεν το θέλω, αλλά το κάνω! Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν αποφασίσω να τεμπελιάσω στο κρεββάτι, πονοκεφαλιάζω στο λεπτό αν καθυστερήσω να ρουφήξω την πρωινή μου δόση καφεΐνης. Τις αργίες το πρωί λοιπόν θα με βρείτε με το ένα χέρι στο ποντίκι και το άλλο στον καφέ να χαζολογάω τις εφημερίδες στο ίντερνετ.

Ειδικά σήμερα όμως, με τόσο Τρέμη που έφαγα στη μάπα κάθε μέρα στο mega, αρνούμαι να πιπιλίσω πάλι τις ίδιες καραμέλες! Αρνούμαι να διαβάσω πάλι για την αυστηρότητα της Μέρκελ και τις ηλίθιες εκλογές της, για τους κερδοσκόπους που μας μονοδρόμησαν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και για το πιθανό πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Αρνούμαι να διαβάσω τις κλασικές πια εξωγήινες δηλώσεις της Αλέκας που υπό μορφή κασέτας προτρέπουν τον εργαζόμενο για άλλη μια φορά σε άστοχες κινητοποιήσεις λες και θα αλλάξει κάτι αν φάμε το καβλί του ΔΝΤ με βαζελίνη ή χωρίς. 

Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, θα πρέπει πραγματικά να λέμε και ευχαριστώ στο ΔΝΤ που ανέστειλε το σενάριο χρεωκοπίας της χώρας μας. Και αυτό γιατί φτάσαμε πάτο! Και σε αυτό τον πάτο έπρεπε από κάπου να πιαστούμε, έστω και αν αυτό δίνει κάθε δικαίωμα στο ΔΝΤ επιβλέποντας την πορεία των επενδύσεών του, να εμπλέκεται συνέχεια στα πόδια μας προτρέποντας, αλλά ουσιαστικά αποφασίζοντας την οικονομική πολιτική της χώρας. Δεν έχω ακόμα καταλήξει αν αυτό το τελευταίο μου αρέσει. Μάλλον με ξενίζει θα έλεγα διότι μπορεί απ'τη μία να καταφέρει να φρενάρει την ασυδοσία των πολιτικών και των μεγάλων κεφαλαίων, απ'την άλλη όμως διαισθάνομαι πως η πλήξη των μικρομεσαίων θα βιωθεί σαφώς πιο επώδυνα, ανεξαρτήτως βαζελίνης.

Ευτυχώς που οι περισσότεροι έχουμε συνηθίσει! Σφίξτε το ζωνάρι έλεγαν πριν 20 χρόνια οι εργοδότες στον πατέρα μου, σφίξτε το ζωνάρι λένε και σήμερα. Δε βλέπω τη διαφορά. Και όπως επιβιώσαμε πριν 20 χρόνια, έτσι θα επιβιώσουμε και τώρα! Είναι συνήθεια βλέπετε... Κάτι σαν το πρωινό ξύπνημα των 07:30! Δεν το θέλεις, αλλά το κάνεις!

2 σχόλια:

  1. πολυ σωστα τα λες..πολυ καλη η παρομοιωση με το πρωινο ξυπνημα!
    επησις ακουσα τις ''μελωδιες σου''!Μου αρεσαν πολυ,ειδικα το ''for you''!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ 'Ελη! Καλώς ήρθες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή