29 Ιουν 2010

ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ...

Δεν ξέρεις αν θα καταφέρεις ποτέ να προσεγγίσεις την ευτυχία! Το αντίθετο πάντως, μια χαρά το κατάφερες ως τώρα. Μία μπρος, μία πίσω, μία κρύο, μία ζέστη, δεν είναι η πρώτη φορά που αντιδράς κατά αυτό τον τρόπο! Και είναι κάτι που δε θα μπορέσεις ποτέ να το εξηγήσεις ούτε κατάματα, ούτε στο blog. Γύρισες σπίτι και σκέφτεσαι το επόμενο βήμα. Και υπό την επίρρεια της αιθανόλης και της δυνατής μουσικής στα ακουστικά, αυτό το επόμενο βήμα φαίνεται τόσο εύκολο. Όμως χωρίς το αλκοόλ είσαι ένας φοβιτσιάρης χέστης. Τι γουστάρεις; Ε κάντο ρε μαλάκα! Πάψε να αναλογίζεσαι τη δράση-αντίδραση. Πάψε να σκέφτεσαι επιτέλους την επόμενη μέρα! Πόσο σου έχει στοιχίσει αυτή η γαμημένη επόμενη μέρα; Πόσα σου ναι έχει κάνει "ίσως" και πόσα σου "ίσως" τα έκανε "όχι"; Ξέρω τι συμβαίνει! Φοβάσαι τις υποχρεώσεις και τους συμβιβασμούς. Φοβάσαι μη τυχόν σε σηκώσουν από τον πορτοκαλί σου καναπέ, μη τυχόν και καταφέρουν και σε βγάλουν απ'τα 75 τετραγωνικά που οχυρώνουν την απογευματινή σου απραξία. Και μην κάνεις την πάπια! Αυτή η απραξία πια έχει αποκτήσει διαστάσεις μιζέριας, για να μην πω τεμπελιάς. Ως πότε σκοπεύεις να τη συνεχίσεις; Προχώρα λίγο παραπέρα ντε και ας μην είσαι για όλα 100% σίγουρος! Είναι ποτέ κανείς σίγουρος για όλες τις κινήσεις του; Όχι! Δεν είναι φυσικά! Πρέπει να πάρεις τα ρίσκα σου! Το ξέρω πως κατά βάθος αυτό θέλεις!  Άιντε, κουνήσου ηλίθιε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου